Ja, we leven nog

Ja we leven nog! En, belangrijker: we hebben een eigen stekje!

Jaja, eindelijk weer een update. Een tijd lang was er weinig te melden. Alles werd keurig op z'n Portugees geregeld. Veel toezeggingen, veel excuses en vooral veel van hetzelfde.

Prima hotel om een week te verblijven om de stad te verkennen. Fantastisch personeel, lekker dicht bij het werk en de bedden waren niet verkeerd. Maar na 3 maanden begint het toch wel te vervelen. Iedere ochtend wakker worden, kort douchen en ontbijten, werken en weer aankomen bij dezelfde 12m2 (inclusief badkamer). Leven uit de koffer, wassen bij de wasserette, koken met een waterkoker omdat je niet iedere avond uit eten wil gaan en vooral het gevoel hebben nooit thuis te zijn.

Gelukkig is ons geduld beloond. We zijn terechtgekomen in een heerlijk appartement, net buiten het centrum. Prettige keuken, badkamer met bad, grote kamer. Precies wat we wilden. De "stad der doden" ligt om de hoek, de bus naar het centrum is op 2 minuten lopen

Qua werk is het ook een vooruitgang. Nieuw project, nieuwe toffe mensen en een hele relaxe sfeer. Serieus wanneer het moet, maar altijd tijd voor een geintje.

Binnenkort een uitgebreide update, misschien zelfs met een gestructureerd stukje. Want het appartement is perfect, maar het blijft Portugal, dus ze waren vergeten een internetverbinding te regelen. Dat moet de 24e geregeld zijn, dus we hopen voor februari niet meer afhankelijk te zijn van telefoons voor het typen en plaatsen van stukjes.

Até mais tarde

En toen waren er opeens 3 weken voorbij

En toen waren we ineens een week of 3 verder. De tijd vliegt voorbij en we hebben het veel te druk met het opdoen van nieuwe indrukken om veel bezig te zijn met internet, blogs en dingen die zich niet in Lissabon afspelen. En gek genoeg is dat eigenlijk heel erg prettig. Al het non-nieuws waar we de afgelopen maanden mee dood werden gegooid zien we niet meer voorbij komen.

Is alles dan geweldig? Nee, niet alles. Helaas is er nog geen uitsluitsel over een permanent appartement en zitten we nu dus al een maand in het hotel. Over het hotel en het personeel niets dan goeds. Er is alleen 1 klein nadeel. Er kan niet gekookt worden. We leven nu dus al een maand op voedsel bereid door anderen. Over de kwaliteit hebben we niets te klagen, maar een maand niet koken is gewoon te lang. De komende week gaan we maar eens kijken hoe we dat gaan oplossen.

Voor de rest hebben we binnenkort waarschijnlijk een eigen Portugees BSN, bankrekening en toegangspasjes zodat we de mensen van de security niet meer lastig hoeven te vallen. Zo niet, dan hebben we vrijwillig afstand gedaan van alle vitale organen. Portugees is een mooie taal, maar 50+ pagina's doorlezen en vertalen gaat nog niet helemaal vlekkeloos. Dus teken je allerlei documenten en hoop je er het beste van. Als je plotseling besluit te emigreren is het ondertekenen van stapels papieren in een onbekende taal een zeer aanvaardbaar risico. In het meest ongunstige geval staan er wat nieren en longen op E-bay.

We doen geen beloftes meer over wanneer we een volgende update plaatsen. Er is zo veel te doen en te zien en dat gaan we de komende weken lekker doen. Een van de missies is het aanschaffen van een fotocamera, want we willen jullie wel laten meegenieten van de prachtige stad en haar omgeving.

De eerste werkdag

Tsja, hoe vat je zo'n eerste werkdag het beste samen? Chaos, lol, interessant, surrealistisch of toch gewoon perfect? Je stapt binnen met het idee dat je voor een groot online warenhuis begint en nadat je na een Portugees kwartiertje (vandaag slechts 35 minuten) eindelijk op de juiste introductieplek bent beland blijk je opeens voor Philips te gaan werken. Geen probleem, dan gaan we gewoon dure espressomachines en kolfapparatuur voor net bevallen vrouwen testen.

Veel informatie, ontspannen sfeer en een stralende zon aan een fel blauwe lucht. Kopje espresso bij Oma om de hoek en eerste indrukken uitwisselen met een 56-jarige Belg en een 18-jarige danseres. Wat vooral opvalt is dat iedereen de plotselinge nieuwe werkgever op eenzelfde manier ervaart: ¯\_(?)_/¯

De rest van de dag vliegt voorbij en voor we het weten zit de eerste werkdag er op. We zouden recht hebben op vouchers om in de kantine te kunnen eten, maar omdat de groep Bol.com is opgeheven en de nieuwe Philips-groep nog niet in het systeem staat besloten we maar op het gemakje naar huis te lopen. De buurman is namelijk een prima Italiaans restaurant waar je ontvangen wordt als een VIP.

Foto's volgen later, maar de zeebaars en de lasagne waren perfect. De sfeer was de kers in de befaamde appelmoes. De eigenaar liep langs als een echt Don. Keek of iedereen voldoende wijn op tafel had, gaf her en der een schouderklopje en zag dat het goed was. Dat de tarantella uit de Godfather (die van de bruiloft, ja) net iets te hard door de zaak klonk zorgde voor een even mooi als treffend einde van de eerste werkdag. Het is echt gebeurd, maar het voelt nog wel een beetje als een epische film. Het besef dat het is begonnen en dat we deze stap echt gezet hebben begint wel te komen, maar de roes is nog zeker niet voorbij.

Tot later deze week. Wie weet dat we dan een appartement hebben of dat we weer op een nieuw project zitten. We zien het wel en we ondergaan het gewoon met een grote glimlach.

Bem-vindo em Lisboa

Bem-vindo em Lisboa!

Of iets dat er op moet lijken. Het avontuur is begonnen. De eerste fles wijn is soldaat gemaakt en de eerste leuke mensen zijn ontmoet. Na een korte vlucht vanaf Zaventem landden we met 1 minuut vertraging in Lissabon. De 129,4 kilo bagage (exclusief reisbagage) konden snel en onbeschadigd op wat karretjes laden. Het ontvangstcomité bracht ons en 2 dames uit Messina naar ons tijdelijke onderkomen: een hotel in de buurt van het Praça de Espanha. De komende week zal ons appartement gereed zijn en mogen de koffers echt uitgepakt worden.

Omdat het te vroeg was om te gaan slapen hebben we met onze nieuwe Italiaanse vriendinnen even gebuurt bij de pizzeria naast het hotel. De wijn was prima en Google Translate helpt waar handen en voeten tekort schieten. De ober is onze nieuwe vriend en de eerste rondjes van het huis zijn binnen. Prima begin van de eerste avond dus!

Vandaag wordt het 24 graden en de zon schijnt volop. Wij gaan op jacht naar slippers en sushi. De komende periode zullen we de nodige updates plaatsen. Vragen en verzoekjes zijn meer dan welkom

T&T